José Mercé

José Mercé. Flamenkoaren legenda bizia. Artistaren ibilbide oparoa 1968an hasi zen, eta, 2022an, arrakasta handia du oraindik ere: 19 album atera ditu orain arte. Bere azken lan arrakastatsuak El Oripandó izena du, eta haren bira ari da egiten orain Espainian. Josék errekonozimendu asko jaso ditu bere ibilbidean, hala nola: diamantezko diskoa milioi bat disko baino gehiago saltzeagatik, Andaluziako Domina 2010ean eta obra flamenkoaren Ondas saria (2000). Zientzia, Arte eta Letren San Dionisio Errege Akademiako kidea da. Urrezko Taranto prestigiotsua, Cruzcampo Fundazioaren 2016ko Compás del Cante eta 2020ko flamenko-artista onenaren Odeón saria jaso ditu.

José Mercéren album berria Antonio Orozcorekin batera egindako kontzeptualizazio-, konposizio- eta ekoizpen-lan luze eta gogor baten emaitza da. Bartzelonako musikariak bi urte eta erdi eman ditu lan horretan, Cádizko flamenko-kantariarekin eta haren familiarekin elkarrizketak eta konfidentziak izaten. Obrak izaera biografiko nabarmena du, eta elkarrizketa intimo hori entzuten duenari helarazten dio. Bizitza bera, alde onekin eta txarrekin, marko formal, generiko eta sonikoak gainditzen dituzten funts flamenko ukaezineko zortzi abestitan bilduta. Horrez gain, ilunpetik egunsentirako bidaia bat proposatzen du –horixe esan nahi du Oripandók kaloz– eta amaiera ireki batekin amaitzen da, Alegria, zeinak existentziaren bidea jarraitzera gonbidatzen baikaitu, sarritan esplikaezina eta beldurgarria den mirakulu horretatik ahalik eta onena ateratzeko. Oripandó José Mercéren beste jarrera-erakustaldi bat da. Geldiezina da, eta bere katedra eztabaidaezinari atxiki ordez, nahiago du ikasten jarraitu. Hasieran esan dugun bezala, horrelako erronkei aurre egiteko gai den flamenko-kantaria da, bere lanbidea maitatu eta ezagutzen duelako.

DISKOGRAFIA: (1968) Cultura jonda XIV. Bandera de Andalucía; (1983) Verde junco; (1987) Caminos reales del cante; (1991) Hondas raíces; (1994) Desnudando el alma; (1998) Del amanecer; (2000) Aire; (2002) Lio; (2004) Confí de fuá; (2006) Lo que no se da; (2007) Grandes éxitos; (2010) Ruido; (2012) Mi única llave; (2016) Doy la cara; (2018) De Verdad; (2022) El Oripandó.